آذربایجان شرقی ویژه

کتیبه سیغندل

چکیده: کتیبه سیغندل

کتیبه ­میخی اورارتوئی (۷۵۳ – ۷۳۵ پیش از میلاد) در سه کیلومتری روستای سیغندل در ورزقان و بر دامنه کوه زاغی بر سینه سنگی یکپارچه و مرتفع منقوش است.

سمت جنوبی سنگ مزبور که به شکل هرم ناقص است، را به صورت مستطیلی صاف و صیقلی نموده و فرمان ساردوی پسر آرگیشتی پادشاه اورارتوئی را در ده سطر به خط میخی بر آن نقش کرده ­اند.

این کتیبه به شماره ۷۹۵ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

متن کامل: کتیبه سیغندل

سیغندل یکی از روستاهای استان آذربایجانشرقی است که در دهستان ازومدل جنوبی بخش مرکزی شهرستان ورزقان واقع شده‌است. این روستا در ۵ کیلومتری شهرستان ورزقان ودر مسیر جاده ورزقان-اهر قرار دارد و کتیبه میخی اورارتوئی در ۳ کیلومتری این روستا و بر دامنه کوه زاغی بر سینه سنگی یکپارچه و مرتفع منقور است.

اورارتو نام حكومت مقتدري بوده كه در مركز فلات آناتولي و كناره درياچه­ ی وان از اتحاد طوايف مختلف ايجاد شده­ بود و بعدها در اثر حملات و كشورگشایي­ها قلمرو آنها تا كناره­ هاي دریای خزر كشيده شد.

این سنگ نبشته که مشتمل بر ده سطر است، توسط محمد جواد مشکور کشف شد و در سال ۱۳۳۰ شمسی آن را به جهانیان شناساند. همین کتیبه را بعدها دانشمند اورارتوشناس گرجی به نام ملیکشویلی از روی عکس آن خواند و نتیجه پژوهش خود را در این باره در سال ۱۹۶۰ انتشار داد.

سنگ نبشته سیغندل به ساردوی دوم (۳۳-۷۵۰ ق.م) پسر آرگیشتی اول تعلق دارد و در آن از حمله به ناحیه کوهستانی پولو آدری و گشودن ۲۱ دژ و تصرف ۴۵ یا ۴۴ شهر در یک روز، سخن می‌رود.

ملیکشویلی حدس زده است که پولو آدری محل زندگی یک طایفه کوه‌نشین در شمال آذربایجان ایران بوده و کتیبه به حوادث سال‌های ۴۵-۷۴۷ قبل از میلاد مربوط می‌شود.



ترجمه و تفسیر کتیبه سیغندل:

1 – ارابه جنگی خدای خالدی به راه افتاد

2 – آن به کادیا اونی پادشاه پولو آدی حمله کرد

3 – ناحیه ای کوهستانی است به یاری خالدی توانا

4 – در ارابه جنگی نیرو مند خالدی این لشکر کشی

5 – ساردوری پسر آرگیشتی صورت گرفت

6 – ساردوری گوید من 21 قلعه را گرفتم

7 – من در یک روز 45 (یا 44) شهر را تصرف کردم ، لیب لی اونی

8 – شهر پادشاه و شهر مستحکم را در جنگ گرفتم

9 – ساردوری پادشاه مقتدر شاه بزرگ

10- شاه کشور شاه مملکت بیا اونی و فرمانروای شهر توشپا

در سطر اول از كتيبه، سخن از خالدي است. خالدي يكي از خداوندان اورارتویي بوده و در معابد بزرگ در صدر خدايان اورارتوي قرار داشت. وي خداي جنگ بوده كه در مقایسه با ساير مجسمه­ ها و كتيبه­ ها­ی كشف شده ا ز اورارتویيان به «شكل انسان که گاهي با ريش و گاهي بدون ريش و ايستاده بر روي يك شير، نشان داده شده­است.» آنها براي جنگ از خالدي اجازه مي­گرفتند و آنچه در سطر سوم مي خوانیم نشان مي دهد اورارتوییان معتقد بوده ­اند كه پيروزي در جنگ حاصل توانايي خالدي است.

در سطر دوم از شخصي به نام كاديااوني نام مي برد كه پادشاه منطقه پولودآدي بوده است و مي نويسد، خالدي به راه افتاد و به آنجا حمله كرد.

در سطر سوم به توصیف ناحيه ي پولوآدي مي­پردازد و مي­گويد منطقه­ ای كوهستاني است و شاید اورارتوییها به منطقه قره­ داغ پولوآدی می­گفتند.

در سطر چهارم منظوراز ارابه شايد مجموع لشكركشي­ هايي باشد كه معتقد بوده­ اند از طرف خالدي انجام مي­شده و از قدرت زياد آن یاد ­شده است و در سطر پنجم از ساردوري پسر آرگيشتي به عنوان فرمانده ياد مي­كند.

سطر ششم از قول ساردوری به تصرف 21 قلعه در منطقه اشاره کرده و در ادامه ودر سطر هفتم از 45 شهر ياد مي كند كه در عرض يك روز آنها را متصرف شده است و از ليب لي اوني به عنوان يكي از شهرهاي مهم و محكم ياد مي كند كه در سطر بعدي از تصرف آن سخن به میان آورده­ است. سپس به تعریف و تمجید از خود به عنوان شاه مقتدر و شاه كشورهاي فتح شده مي پردازد .

اوراتوئي ها خود را ( بيااي ني ) مي گفتند و پايتخت آنها شهر توشپا بوده است.

اينكه اورارتوییان چهل و چهار شهر و بيست ويك قلعه را فتح كرده­ اند نشان مي­دهد كه در منطقه ورزقان و منطقه­ منتهی به سیغندل شهرهاي زيادي بوده­ است و شايد قلعه هاي كاسين، زرآوا، وتپه هاي نقاره داشي سكي اوستي، مازار دالی سی و روستاهای لَه لَلّو، کیقال و غيره از يادگارهاي آن دوران باشد. آنچه در کتیبه­ سیغندل می­خوانیم و به نتیجه می­رسیم این است که منطقه­ ورزقان و قره­ داغ در آن زمان از شکوه و عظمت و رونق بسیاری برخوردار بوده­ است.



قلعه های اطراف کتیبه:

مليكيشولي دانشمند و اورارتوشناس گرجي كه اين كتيبه را ترجمه كرده است از وجود قلعه ­هاي مختلفي در اطراف آن خبر داده و نيز وجود طايفه­ ي كوه­ نشين در اين منطقه را محتمل مي­داند.

هيأت باستان شناس آلماني در سال 1967 و 1971 در اطراف سيغندل به پژو هشهايي مقدماتي دست زده­ اند و از وجود دو قلعه در این محل خبر داده­ اند كه يكي به دوران پيش از تاريخ كه به دست ساردوري دوم تسخير شده ­است و ديگري متعلق به اورارتویي­هاست و «اين قلعه به دست ساردوري دوم در جوار قلعه ­ي قديمي ساخته شده­ است و قلعه­ مذكور در سيغندل از جمله بزرگترين استحكامات در ايران است.»

در روزگاران قديم در بالاي كتيبه­ سنگي قلعه­ ارمني نشين [در حوالي كتيبه ي سيغندل] وجود داشته كه مردم كارهاي آهنگري خود را به آنها مراجعه مي­كردند.» اين مورد را سالمندان سيغندل نيز تصديق مي­كنند و نيز به دليل آشنایي ارامنه و اوراتویي­ها به فن آهنگري وجود ارمني نشينان در اين قلعه بعيد به نظر نمي رسد (بخصوص که در زمانهایی ارمنی ها بر آذربایجان مسلط بوده اند.) محمد جواد مشكور كاشف كتيبه­ سيغندل، اورارتویيان را از تمدن های دنياي قديم مي­شمارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *